قرار داد اجاره عقدیست لازم و عقدلازم را نمی توان به اسانی فسخ کرد یعنی نه موجر می تواند اقدام به فسخ قرار دادکند و نه مستاجر اما قانونا باید در هنگام تنظیم قرار داد برای طرفین حق فسخ در نظر گرفته شود . در همه قراردادها می شود شرطی آورده شود که بر اساس آن بتوان قرارداد را فسخ کرد . به این شرط ، شرط فسخ می گویند . در قرارداد اجاره وجود شرط حق فسخ به موجر و مستاجر این اجازه را می دهد که قرارداد اجاره را فسخ کنند . البته در این مورد اگر خسارتی بابت فسخ قرارداد از طرف هر یک از متعاملین به وجود امده باشد باید پرداخت شود .
برای مثال ملکی را مستاجر اجاره کرده است و احساس می کند مغبون شده است یعنی بیشتر از قیمت واقعی ملک بها بابت اجاره پرداخت کرده است در اینصورت مستاجر می توانداز طریق دادخواست تقاضای فسخ قرار داد کند .
گاهی هم ممکن است شرطی بین موجر و مستاجر بوجود بیاید که در صورت عمل نکردن به ان شرط از سوی مالک در تاریخ معین مستاجر حق فسخ قرار داد را دارد . .
قرار داد اجاره به هیچ وجه قابل فسخ نیست مگر به توافق طرفین و با شرایط خاص مثل تلف شدن مال مورد اجاره به حدی که دیگر قابل استفاده مستاجر نباشد .
تعیین خسارت در قرارداد از نظر تاخیر مستاجر در تخلیه یا تاخیر موجر در بازپرداخت ودیعه نیز از مواردی است که باید به آن دقت کرد. به طور کلی باید به این نکته توجه داشت که تا زمان اتمام قراداد نمیتوان مستاجر را اجبار به تخلیه کرد مگر مطابق موارد مصرح در قانون یا اینکه در ضمن عقد اجاره در خصوص تخلیه زودتر از موعد توافق کرده باشند.